-
1 podpal|ić
pf — podpal|ać impf vt 1. (wzniecić pożar) to set fire (coś to sth); to torch pot.- podpalił stodołę w zeszłym roku he torched the barn last year2. (spowodować zapalenie się) to kindle [ogień]- podpalić drewka w piecu to light some sticks in the stove- podpalić stos zeschłych liści to set fire to a heap of dry leaves3. (przypalić) podpalić cukier na złoty kolor to heat up sugar until it turns brown, to caramelize sugarThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > podpal|ić
См. также в других словарях:
podpalić — dk VIa, podpalićlę, podpalićlisz, podpalićpal, podpalićlił, podpalićlony podpalać ndk I, podpalićam, podpalićasz, podpalićają, podpalićaj, podpalićał, podpalićany 1. «spowodować zapalenie się czegoś; rozniecić ogień, wzniecić pożar» Podpalić… … Słownik języka polskiego
